بیوگرافی امیـرخـان یکی از پردرآمدترين ستارگان سينماي باليوود

«عامر حسین خان» معروف به «عامرخان» یا «امیرخان» متولد 14 مارس 1965 در «مامبای» هند یك هنرپیشه و تهیه‌ كننده محبوب و معروف است كه در صنعت سینمای این كشور بسیار فعال می‌‌باشد.

امیرخان در سال 1973 برای نخستین بار به عنوان بازیگر خردسال در یكی، دو فیلم بازی كرد. بازی حرفه‌ای او 11 سال بعد یعنی در سال 1984 انجام شد و اولین بار در سال 1988 و با فیلم «از قیامت تا قیامت» با موفقیت تجاری روبه‌رو شد و جایزه بهترین تازه‌وارد فیلم هند را به خود اختصاص داد.

امیرخان در سال 1996 بعد از 8 بار نامزد شدن برای دریافت جایزه بهترین هنرپیشه كشورش، توانست با بازی در فیلم «راجا هندوستان» این عنوان را نصیب خود كند.

او در سال 2001 بار دیگر با بازی در فیلم «لاگان» (مالیات) برنده این جایزه گردید. فیلم «لاگان» كاندیدای دریافت جایزه اسكار هم شد. او پس از چهار سال استراحت سرانجام در سال 2005 در فیلم «قیام» به كارگردانی «كتان مه‌تا» بازی كرد و بار دیگر توجه همگان را به سوی خود جلب نمود.

امیرخان با حضور در چندین فیلم پرفروش و موفق هندی و عرضه یك بازی روان و دلپسند توانسته به یكی از برترین و موفق‌ترین ستارگان سینمای هند تبدیل شود.

پیشینه خانوادگی
امیرخان در «مامبای» در خانواده‌ای مسلمان چشم به جهان گشود. اصلیت و ریشه امیرخان به افغانستان می‌‌رسد. افراد خانواده او در زمینه فیلم و سینما فعال بوده‌اند. پدرش «طاهر حسین» تهیه‌كننده سینماست و عمویش «نصیر حسین» كارگردان بود. او تاكنون در چند تا از فیلم‌های پسرعمویش «منصورخان» هم بازی كرده است. برادرش «فیصل خان» بازیگر است و آن دو در فیلم «ملا» در سال 2000 در كنار یكدیگر بازی كردند. پسرعمویش «طارق» هم در دهه 70 بازیگر بود ولی اطرافیان كه امیرخان را پسری بسیار خجالتی می‌‌دیدند، هرگز فكر نمی‌‌كردند او زمانی تبدیل به یك چهره بالیوودی شود.

حرفه
امیرخان در سال‌های 1973 و 1974 به عنوان بازیگر خردسال در دو فیلم ایفای نقش كرد و بعد از آن پس از یك وقفه 11 ساله در فیلم بعدی خود ظاهر شد. پس از فیلم « از قیامت تا قیامت» و موفقیت‌های عظیم پیشنهادهای بیشماری به سوی امیرخان سرازیر شد و او در دهه 90 میلادی در فیلم‌های زیادی بازی كرد كه معروف‌ترین آنها فیلم «دل» با بازی «امیرخان» و «مدوری دیكشیت» است. پس از آن امیرخان علاوه بر بازیگری به فیلمنامه‌نویسی هم رو آورد. در سال 1996 فیلم «راجا هندوستان» را بازی كرد كه در آن با «كاریشما كاپور» همبازی بود. این فیلم پرفروش‌ترین فیلم آن دهه محسوب می‌‌شود.

بازی امیرخان در نقش پلیسی كه در مرز كشور با تروریست‌ها می‌‌جنگد در فیلم «مسیر شورش» (1999) توجه منتقدین سینمایی را بیش از پیش به سوی خود جلب كرد و با بازی در نقش منفی در فیلم «زمین» (1999) به كارگردانی «دیپا مهتا» به این توجه و اطمینان قطعیت بخشید.

امیرخان پس از فیلم‌های موفق «لاگان» (مالیات) و «آرزوهای قلبی» در سال 2001 و تصاحب مجدد عنوان بهترین هنرپیشه، مدتی از بازی كناره گرفت و مدت سه سال چهره او بر سردر سینماها دیده نشد. او بیشتر این مدت را در حال آماده‌سازی برای فیلم بعدی خود «قیام» بود. «قیام» داستان واقعی یك شهیر هندی را به نمایش درمی‌آورد. هرچند فیلم «قیام» از ارزش والای تاریخی و معنوی برخوردار بود و امیرخان به نحو احسن از عهده ایفای نقش «منگال پندی» شخصیت اصلی آن برآمد ولی به دلیل كم‌علاقگی مردم هند به فیلم‌های تاریخی و غیرعشقی، فروش متوسطی داشت و سومین فیلم پرفروش سال 2005 این كشور شد. سال 2006 برای امیرخان با فیلم «آن را زعفرانی كن» آغاز شد كه بار دیگر توجه منتقدین را به خود جلب نمود و او را برنده بهترین اجرا از نظر منتقدین ساخت.

این فیلم پرفروش ترین فیلم سال هند نیز لقب گرفت و نامزد حضور در اسكار شد. هرچند كه «آن را زعفرانی كن» در اسكار توفیقی نیافت ولی در جشنواره بفتا در انگلیس برنده جایزه بهترین فیلم خارجی گردید. فیلم بعدی امیرخان «فنا» نام داشت كه در كنار «كاجول» بازی بسیار خوبی را ارائه داد. فیلم «فنا» هم مثل اغلب فیلم‌های امیرخان یكی از پرفروش‌ترین‌های سال گردید. فیلم بعدی این بازیگر محبوب «ستارگان زمین» نام دارد كه دسامبر 2007 اكران می‌‌شود و پس از آن نوبت «‌ojjaL» و «‌‌‌‌‌‌‌‌inijahG» می‌‌باشد كه قرار است در سال 2008 ساخته شوند.

جدیت در كار
 معروف است كه امیرخان در آن واحد فقط در یك فیلم بازی می‌‌كند (این موضوع در عالم سینمای بالیوود كه بازیگران سرشناس آن معمولا در دو یا چند فیلم در یك زمان بازی می‌‌كنند، عجیب است) دلیل این كار او این است كه می‌‌خواهد حداكثر توانش را برای هر فیلم به كار گیرد. بعضی از مخالفان او می‌‌گویند این جدیت گاه سبب می‌‌شود كه با كارگردان‌ها درگیر شود زیرا برخی از آنها به اعتراضات امیرخان توجه نمی‌‌كنند و بدون این‌كه او از بازی در یك صحنه راضی باشد، به سراغ صحنه بعدی می‌‌روند.

می‌‌گویند او یك كمال‌گراست. اغلب از او ایراد می‌گیرند كه زیادی روراست است و گاه می‌‌گویند از خودراضی است و خودش را از كارگردان‌ها و همكارانش برتر می‌‌داند ولی شاید تمام این ایرادها و تهمت‌ها به این دلیل باشد كه او اعتقاد دارد باید تمام وجودش را وقف حرفه‌اش كند. او در زمان ضبط فیلم «رنگ‌ها» (1995) لباس‌های خدمتكارش را قرض گرفت، در فیلم «غلام» (1998) زیرنظر مربی پردل و جرات بدلكاری تعلیم رانندگی مسابقه را دید و برای بازی در فیلم «زمین» (1999) تمام حسن شهرتش را یك‌دفعه فراموش كرد. شاید وسواس امیرخان به كارش به‌خاطر كار گذشته او در تئاتر و شاید به دلیل تعالیم بی‌‌وقفه عمویش «نصیر حسین» در فیلم‌هایی نظیر «منزل» و «زبردست» باشد.

در حقیقت این «بازیگر متفكر» در بیشتر كارهای پشت صحنه دخیل است و چهره دست‌نخورده و معصومانه‌اش با داستان‌های رمانتیك رومئو و ژولیت كاملا هماهنگی دارد و همدردی تماشاچی را برمی‌انگیزد و این تصویر ذهنی به او اجازه نمی‌‌دهد كه در بازی در نقش‌های منفی به اندازه كافی موفق باشد.

اولین فیلمی كه در آن امیرخان از حالت یك جوان مجرد و گاه نوجوان بیرون آمد و تبدیل به یك جوان عاقل و بالغ شد، در سال 1995 و فیلم «‌‌‌‌‌‌‌‌moT elekA muH elekA» بود. او كه در آن زمان خود صاحب اولین فرزند خود «جونیر» شده بود، درباره آن فیلم می‌‌گوید تجارب شخصی من و احساسم نسبت به پسرم كمك مؤثری به ایفای آن نقش كرد.امیرخان هنرپیشه قهاری است و در این راه از چهره‌اش هم كمك‌های شایانی گرفته است. او محبوب دوستداران سینمای هند است وصرف حضور او در یك فیلم، تماشاچیان بسیاری را به سینما می‌‌كشاند.
  تصاویر امیر خان

  تصاویر امیر خان

  تصاویر امیر خان

  تصاویر امیر خان

  تصاویر امیر خان

  تصاویر امیر خان